บทที่ 179 - ปิดบังคับ

ออเรลี

ค่ำคืนนั้นภาพนิมิตทำให้ฉันตัวสั่นสะท้านอีกครั้ง ข่มตาหลับอย่างไรก็ไม่ลง ในหัวเอาแต่หวนนึกถึงดวงตาสีเงินคู่นั้น

วิสเปอร์ หมาป่าในตัวฉัน กำลังกระสับกระส่ายอยู่ข้างใน เสียงคำรามของเธอมันช่างรบกวนจิตใจไม่ต่างจากของฉันเลย

เจ้ารู้ดีว่าจะหนีความจริงไปตลอดไม่ได้ เธอเอ่ยเตือน

“ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ